jæja þá er maður komin úr árlegum páskabíltúr fjölskyldunnar. Að þessu sinni var hinn hýri Hafnarfjörður skoðaður ásamt Bessastaðahreppi en þó var ekki kíkt á Ólaf og frú, kannski næst. Veðrið hefði mátt vera betra en það verður víst ekki á allt kosið í þessum efnum frekar en öðrum.
Sem dedicated anglophile er ég að sjálfsögðu í öngum mínum yfir því að drottningarmóðirin hafi kveðið þennan heim! Eina konan í heiminum sem komst upp með að klæðast æpandi mintugrænum kjólum og með fjaðrahatt í stíl, hvernig er annað hægt en að bera virðingu fyrir svona konu? Hérna er síða BBC til minningar um hana. Þar fann ég einmitt þessa snilld, hvað er breskara en einmitt þetta:The Queen Mother was dismayed by the breakdown of four royal marriages, but dealt with this in her own way choosing, on one occasion, not to remember that Princess Margaret had been divorced
Svo er bara málið að fara undirbúa sig fyrir kvöldið í kvöld, stelpurnar úr Verzló ætla að hittast heima hjá mér, Dirty Irishmen verða á staðnum ásamt fleirum og er það bara trygging fyrir stuði.
áðan þurfti ég að skreppa aðeins fyrir mútter út í Hagkaup, gera smá svona last minute Easter shopping. Ég byrjaði á því að skafa íshelluna af bílnum og reyndi svo að starta honum. Ég get ekki lagt nógu mikla áherslu á sögnina reyndi. Það tók held ég barasta heilar 10 mín! Svo loksins þegar hann var kominn í gang varð innsogið að vera í botni til þess að hann dræpi ekki á sér, vanalegast er nóg að hafa innsogið á í kannski svona 5 mín. en núna drap hann á sér ef maður minnkaði innsogið. Af e-m ástæðum sér mútter ekki sólina fyrir þessari druslu og má ekki heyra á það minnst að selja bílinn. Ekki það að bíllinn er sennilega gjörsamlega verðlaus nema kannski í varahluti. En mér finnst ekkert gaman að vera stanslaust með lífið í lúkunum ef maður sest upp í hann! Og sjénsinn að ég ætli að keyra þennan bíl á hverjum degi í sumar út í Hfj og tilbaka, þá tek ég frekar strætó.
..og hvaða geðsjúklingur er þetta?
langur dagur
þessi dagur er búinn að vera langur, a.m.k. frá því ég vaknaði. Horfði á leiðinlegt sjónvarp og skrapp svo einu sinni enn út á vídjóleigu og gramsaði í 100 kr rekkanum. Fyrir valinu urðu Annie Hall og Days of Thunder. Ég virðist þjást af sjálfspynd/tingarhvöt þar sem ég geri endalausar tilraunir til þess að horfa á Woody Allen myndir! Annie Hall er nú samt skást af þessum myndum sem ég hef séð. Days of Thunder byrjaði á því að rústa svona childhood memory hjá mér en svo skánaði hún til muna, núna langar mig svo til þess að horfa á Rainman ;)
Plan næturinnar er svohljóðandi: hlusta á Radio Virgin og reyna finna eitthvað áhugavert á netinu þar til ég sofna...eða glápa einu sinni enn á Star Wars episodes 4-6 þar til ég sofna.
já, er þetta ekki eftirlætis blanda karlmanna, eða hvað? ;)
já, ég var að uppgötva annan aðdáanda hárgreiðslukonunnar minnar, hennar Laufeyjar! Ísland er held ég barasta að minnka með hverjum deginum!
já, orðheppni karlmanna er ótrúleg.
já, núna er ég að pirra mig yfir því þegar mínum frösum/hugmyndum/verkum er samviskulaust stolið án þess að kredit sé látið fylgja! En ég verð víst bara að láta mér nægja vitneskjuna um að ég hafi sagt/gert þetta fyrst. Því eins og ég sagði við Úlla frænda í morgun:lífið er ósanngjarnt"
jæja, þá er blessað adsl-ið komið í hús. Spurning hvort maður fari út úr húsi eftir þetta? Það er víst ekki vandamálið þessa dagana þar sem þessi smá-flensa frá því í morgun er búin að magnast svo rosalega að þ.e. ekki fyndið! Mér líður hálfpartinn eins og hausinn á mér sé að springa og hálsinn sé húðaður með sandpappír. Ég skrapp því út á vídjóleigu og tók gæðamyndirnar Cutting Edge (skautagaurinn ekkert smá flottur þar!) og Ferris Bueller's Day Off.
Ég held að ég sé búin að gera út af við takkana á símanum mínum ;) Það heyrast svona undarlega háir smellir þegar ég ýti á þá, kominn tími á nýjan síma? Svo var Messenger að gefa upp öndina, tölvan mín og MSN eru ekki hrifin af hvort öðru þar sem tölvan frýs í hvert einasta skipti sem ég starta msn! Sumsé, ég er að verða sambandslaus við umheiminn, síminn að gefa upp öndina og msn dautt. Dear God help me please....
magnað
nú er ég orðin hálflasin, greyið ég. Ég kenni ofurþrifnaðaræði gærdagsins um. Ég kom nebblega heim úr skólanum um þrjúleytið og tók kast á herbergið mitt. Dró fram ryksugu og skúringafötu og tók svo við að færa öll húsgögnin til. Þar sem ég á mörg húsgögn, og mörg þeirra eru stór, tók þetta mikið pláss og mikinn tíma. Síðan var ryksugað og skúrað og þurrkað af. Nú lítur herbergið mitt aðeins öðruvísi út, minna pláss er fyrir mig og allt mitt drasl en þrátt fyrir þar er gangurinn frammi fullur af öðru eins. Hvernig komst það fyrir þarna inni áður? Nú lýsi ég eftir stórum og stæltum karlmanni til þess að bera fyrir mig allt ruslið út og skutla í Sorpu, hann verður helst að eiga stóran bíl eða stóra kerru.
jæja, ég afrekaði það að vaka til 6 einu sinni enn þessa helgi og dottaði ekki einu sinni! Ég var ekki nógu getspá, gat bara 7 af 10 og lenti þess vegna í þriðja sæti. Já, Halle Berry....úff.
þá eru ca. 2 tímar í að maður eigi að vera mættur í e-ð óskarsdæmi hjá henni Birgittu. Ég ætlaði að reyna leggja mig eitthvað aðeins áður en gat bara ómögulega sofnað, þetta þýðir að ég dett út af e-n tímann áður en útsendingin klárast.
sunnudagur
Af því ég var á djamminu fram undir morgun í gær sofnaði ég snemma í gærkvöldi og vaknaði þar af leiðandi snemma í morgun. Mér leiðist að vakna snemma, sérstaklega um helgar. Glápti á sjónvarpið og fór svo að spjalla við hana Hildi í Danmörku. Get ekki beðið eftir því að hún komi heim svo við stelpurnar getum farið saman út á lífið, þar eru langskemmtilegustu djömmin. Þá eru líka e-r sem geta haft eftirlit með mér ;)
Þegar ég loksins fékk mig til þess að fara út fyrir hússins dyr í dag fékk ég svona útlanda-fíling. Fór á Shalimar í þessu blíðskaparveðri og svo á Brennsluna. Svona gerir maður allt of sjaldan, eiginlega bara þegar maður er í útlöndum.
já, þá er ég búin að fá mínar 15-minutes-of-fame; komst á blað í hverjir voru hvar dálknum hjá Stebba Páls. Gaman að því og líka mjög gaman að þeim skötuhjúum, ég skemmti mér allavega stórvel í þessu eldhúspartýi.
áfengi er böl
akkúrat núna líður mér illa, mjög illa, bæði líkamlega og sálarlega séð. Það tengist því eitthvað að ég var á fyllerí í gær og það kann sjaldan góðri lukku að stýra (allavega hjá mér). Dagurinn eftir fer síðan yfirleitt í það að reyna halda í þá litlu heilsu sem er og rifja upp atburði kvöldsins.Já, og takk Steinunn fyrir merkið!
Gettubetur
já, emmerr-ingar mörðu sigurinn einu sinni enn. Ég get státað mig af því að hafa mætt í sigurpartýið og snert Hljóðnemann. Það fór aldrei svo að maður upplifði þetta ekki, þó svo þetta væri ekki mitt sigurpartý :(
Það ætti að fylgja mér svona aðvörun: do not operate under the influence!
það fer alveg óskaplega í taugarnar á mér þegar fólk svarar ekki sms-um eða missed calls!
Nú er ég mætt í blessaða vinnuna en það ber helst til tíðinda að ég svaf næstum því yfir mig í morgun. Vaknaði 20 mín. í átta og fékk sjokk, þaut frammúr og klæddi mig, burstaði tennurnar og út í bíl. Það tekur alltaf ca. 5-7 mín. að starta "blessuðum" bílnum en svo loksin þegar það tókst brunaði ég upp í skóla. Var svo mætt á slaginu til þess að brosa framan í blondínur og afgreiða bækur.
Nú er ég búin að vera vinna 2 daga uppí Verzló samfleytt og ég held ég bíði þess ekki bætur! Mér finnst blonde bombshell standardinn fara sífellt hækkandi. Annaðhvort það eða ég hef verið ónæm fyrir þessu meðan ég var í skólanum. Mér er orðið hálf illt í augunum eftir að hafa afgreitt bækur/ljósrit frá því kl 8 í morgun til súper ljóshærðra stúlkna. Hvað er það sem orsakar slíka litblindu, að halda að svona hálf-hvítt-ljóst hár sé flott? Persónulega finnst mér svona honey blonde mun flottara en strawberry blonde enda hef ég talsverðan samanburð eftir daginn. Sjálf er ég ljóshærð en mér dytti aldrei í hug að lita það svona borderline albínóa-hvítt. Svo lenti ég í því að afgreiða eina stelpu úr 3.bekk sem kom í ljós að var gamall nágranni minn og var ég með bróður hennar í bekk til margra ára. Síðast þegar ég sá hana var greyið held ég 9-10 ára með hnausþykk gleraugu, rautt tjásulegt hár og ekkert sérstaklega myndarleg. Aldrei hefði mig grunað að unglingsárin yrðu svona góð við hana! Hún er bara orðin beib, ég þekkti hana ekki í útliti heldur tengdi bara þegar ég sá nafnið og heimilisfangið. Sumir koma greinilega betur undan gelgjunni en aðrir.
stundum held ég að e-r svona verndarengill vaki yfir mér! (OK, stundum) Alltaf þegar ég hef verið aðeins of "strau-glöð" með visa-kortið þá berst mér alltaf meiri vinna upp í hendurnar sem redda málunum! Ég er því vinnandi manneskja næstu daga vegna þess að Magga og Helga eru veikar greyin. En á móti kemur að ég þarf að vakna fyrir kl 8 næstu tvo daga og vera vinna frameftir degi (úbbs, missi þess vegna af málsögu). Þetta gerir það að verkum að aprílmánuður þarf ekki að vera be-a-beggar-in-the-streets-mánuður, ég hef smá aukalega þegar visa-reikningurinn er frá og símareikningurinn sömuleiðis. Og frá með föstudeginum fer visa-kortið aftur í frystinn!
aðeins minna þreytt...
...eftir að hafa sofið í 6 klst í dag.
Í stað þess að hafa verið að skrifa ritgerð (surprise,surprise! enn einu sinni skila ég ritgerð of seint) hef ég verið að fletta Hús&Híbýli í allt kvöld og fá svona trilljón brainstorming hugmyndir. Ætlaði nebblega að hafa ljósan við inni í herberginu mínu en svo fékk ég grun minn staðfestan hjá e-m rosa klárum innanhússarkitekti: Ljós viður gulnar með árunum. Djö! Þá er spurningin sú hvort maður sætti sig við að búa í sumarbústað í borg eða notar dökkan við? Akkúrat núna á dökkur viður upp á pallborðið hjá mér en þ.e. spurning hversu vel hann endist, þ.e. hversu langur tími líður áður en ég fæ leið á honum.
Svo er ég hætt við að selja ísskápinn og ætla bara að gera hann enn einu sinni upp. Fara aftur til Egils og láta hann blanda e-n geðveikan lit, samvinnan tókst nebblega svo vel síðast. Ég ætla að grunna skápinn aftur, pússa niður allar ójöfnur sem gamli grunnurinn orsakaði og hafa svo aðeins meiri glans á honum en er núna. Ég er búin að leggja aðeins of mikla vinnu í hann til þess að ég tími að selja hann alveg strax/nokkurn tíma.
SVO þreytt
í morgun neyddist ég til þess að vakna fyrir kl 8 vegna þess að ég átti að vinna á bókó og það var hræðilegt. Skapið verður því ekki með besta móti í dag, consider yourselves warned.
Duglegheit undanfarinna daga eru búin að vera alveg mögnuð! Nú er ég næstum því búin að lesa upp allar bókmenntirnar (þeas þangað sem við erum komin núna) og á bara eftir 1 viku og svo Huckleberry-Finn. Hann er ég einmitt að reyna lesa núna. Stefni á að klára bókmenntirnar í þessari viku og þá er bara málsagan og málfræðin eftir og allt verður þetta staupað um helgina!
það virðast fleiri en ég þjást af námsleiða á þessari önn. Hún Evelyn (sem er með mér í ensku) tilkynnti okkur það í dag að hún væri hætt þessu, hún myndi ekki mæta eftir páskafrí. Sem er mjög skrítið því hún var alltaf langhæst í öllu og með svona german-work ethic þar að auki (er reyndar frá Sviss en...). Leiðindakúrsarnir (sérstaklega Grammar og History of the English Language) hafa náð að drepa niður áhugann á þessu fagi hjá henni og hún ákvað frekar að fara bara að vinna. Við hin (sem erum ekki með háskólagráðu fyrir) reynum bara að dröslast á fætur á "morgnanna" til þess að mæta í tímana og bíðum eftir sumrinu. Ég er farin að hlakka alveg hrikalega til sumarsins, að eiga bara frí þegar maður klárar að vinna á daginn. Geta gert það sem manni sýnist á kvöldin án þess að vera með nagandi samviskubit. Það er reyndar mjög freistandi að fara að vinna en miðað við hversu erfiðlega jafnöldrum mínum gengur að fá vinnu held ég mig bara við þessar aukavinnur mínar og reyni að ná prófunum í vor.
Eftir að dagurinn fór svona "skemmtilega" af stað hefur skapið bara versnað og ég held bara að meiri lærdómur geri ekkert gagn. Þess vegna ætla ég bara að slá deginum upp í algert kæruleysi og glápa á sjónvarpið í kvöld.
Ég varð 21 árs síðasta nýársdag og þar með áttaði ég mig á því að þrítugsafmælið nálgast óðfluga. Af hverju líður tíminn svona gríðarlega hratt? Þegar maður er kominn yfir tvítugsaldurinn (þeas 20 ára afmælið) finnst mér maður "eiga" að haga sér eins og fullorðinn. Þetta er eitt af þessum sama-sem-merkjum sem maður setur við aldur&þroska. Mér finnst ég vera alveg hræðilega gömul en samt svo mikill krakki (?). Fyrir 5 árum var ég 16 en eftir 5 ár verð ég 26! Og miðað við mín "markmið" sem ég setti mér e-n tímann í fyrndinni þá er ég alvarlega eftir á hvað þau varðar. En fyrst þrítugsafmælið er á næsta leiti þá ákvað ég í dag að ég muni splæsa á mig ferð til Japans í þrítugsafmælisgjöf svo þ.e. eins gott að byrja að safna ;)
bad karma?
Jæja, eftir að hafa arkað niður í þá virtu menntastofnun Háskóla Íslands í þessu blíðskaparveðri (samt kalt) komst ég að því að hún Birna er veik og tímarnir féllu niður í dag. Gaman að því, eða ekki. Ég snéri því við og arkaði heim á leið. Kannski átti ég þetta skilið fyrir slæma mætingu í vetur? Ég er samt að taka mig á svo mér finnst þetta svolítið ósanngjarnt, sérstaklega þar sem þetta var fyrsti dagurinn í langan tíma sem ég var ekki á bíl. En maður verður víst bara að bíta í það súra epli og læra eitthvað fyrst gagnslaus málfræðitími féll niður.
skróperí
ég er núna að skrópa í English Grammar hjá henni Birnu. Ástæðan fyrir því er sú að mamma þarf að nota bílinn sinn en ég vaknaði of seint til þess að labba í skólann eða taka strætó. Svo ég virðist sennilega ætla í tíma nr. 2, því miður. Ég vaknaði reyndar kl 8 í morgun og las þessi heljarinnar ósköp í Norton en ætlaði svo aðeins að hvíla augun og svaf til kl 13. Dreymdi að sjálfsögðu bölvaða vitleysu, var á balli á Broadway sem breyttist allt í einu í svona Manga teiknimynd. En ég var svo dugleg í gærkvöldi, las og las og las í Norton og er bara nokkuð stolt af mér fyrir vikið. OK, vissulega hefði verið betra að lesa þetta þegar ég átti að lesa þetta en samt...Í gærkvöldi voru Emerson (kláraður), Hawthorne, Poe og Margaret Fuller tekin fyrir og það er bara ekkert smá verk. Ég í sakleysi mínu byrja á The House of Usher e. Poe ca. hálf-tólf í gærkvöldi og kemur ekki í ljós að þetta er e-r hryllingssaga (haunted house, kona grafin lifandi etc etc) og þar sem músarhjarta mitt þolir ekki svona lagað í dagsbirtunni er hægt að ímynda sér ástand mitt í diðdimmum kjallara um hánótt! Ég hugsaði ekki vel til kennara míns akkúrat þá stundina fyrir að setja e-a hryllingssögu á leslistann. En þetta var samt skárra en endalausu heimspeki fyrirlestrarnir sem eru í bókinni. Svo er bara að massa ritgerð nr. 3 í dag og halda áfram að vinna sig gegnum Amerísku Bókmenntirnar......
Gleðilegan St.Paddy's Day! Það fór nú eitthvað lítið fyrir gleðinni í gær enda nennti ég ekki á Celtic í enn eitt skiptið! En ég fékk brilljant hugmynd áðan! Það er orðið svo sumarlegt eitthvað svo ég er að spá í að hafa smá svona sólarkaffi í tilefni af því. Meira seinna.
ég er bara nokkuð stolt af sjálfri mér í dag. Djöflaðist gegnum Ralph W. Emerson kaflann í doðrantnum sem kallast kennslubók og sofnaði ekki! Svo er ég ca. hálfnuð með þessa skyrtu en ég er ekki svo bjartsýn né ofvirk að ég klári hana fyrir kvöldið, kannski frekar fyrir næstu helgi. En ég er bara því miður ekki í mjög grænu skapi í kvöld svo St.Patrick's Day verður ekki fagnað jafn innilega og ég hefði vonað. Kannski það sé R.W. Emerson að kenna, gæti svosum alveg trúað því, maðurinn er hrikalega leiðinlegur.
Fólk skiptist í tvo hópa þegar að þessu kemur, annaðhvort situr fólk og bíður eftir því að forlögin skoli e-u skemmtilegu upp á land hjá þeim eða það fer sjálft út á sjó og fiskar eitthvað skemmtilegt. Ég er ein af þeim sem vill frekar fiska eitthvað skemmtilegt, stundum fær maður gamlan skó en stundum væna ýsu, því eins og Guðjón Þórðarsson segir:"They fish who row!" Svo er bara að staup'etta!
laugardagur
þá er ég loksins vöknuð eftir strau-maraþon gærkvöldsins sem varði til að verða 3. Ég hef áður minnst á eftir-miðnætti-ofvirkni mína og gærkvöldi var engin undantekning. Rúmföt og lök voru straujuð yfir Temptation Island II og C.S.I.
Nú er bara spurning hvort maður verði skynsamur og lesi upp eitthvað af efninu sem ég á að vera löngu búin með eða maður verði ég og saumi sér eins og eitt stk skyrtu fyrir kvöldið? Hmmm....
ekki var nú mikið varið í keppnina í kvöld. Það var víst bara einn skrollari en hinn var með svona Eiríks Fjalars tennur í staðinn. En ég vorkenndi greyinu fyrir að fara algjörlega á taugum í hraðanum (algengt vandamál;) því annars fannst mér hann ágætur og standa sig bara nokkuð vel miðað við að vera úr Verkmenntaskóla Austurlands sem hefur, held ég, aldrei komist í aðra umferð áður. Svo verður bara "skemmtileg" mr-slátrun eftir viku vegna þess að greyið Ásbjörn á ekki sjéns, að mínu mati, í emmerr-inga. Ekki nema þeir fari á taugum eða keppnin henti þeim mjög illa en líkurnar á því eru hverjar?
frí
þá er loksins komið að því að ég á nánast fríhelgi. Kvöldinu í kvöld verður eytt í rólegheitunum og það verður allavega byrjað á því að horfa á Gettubetur kl 20. Að hafa tvo skrollandi menn í einni keppni verður bara fyndið! Annars var ég að skoða Tomash og ég verð því miður að viðurkenna að ég er svokallaður ofur-sms-ari. Ég tala ekki í símann minn heldur nota hann nær eingöngu til þess að senda sms og er snögg að því! Þ.e. víst skondin sjón að sjá mig senda sms (er mér sagt). Svo er bara að safna kröftum fyrir laugardagskvöldið en þá fagnar enskuskorin St.Paddy's day að hætti Íra! Spurning hvort grænn bjór verði í boði???
það er náttla bara bannað að vera sífellt að koma með e-a latínu frasa sem ég skil ekki! (og er þess vegna á leiðinni í latínu!!!). Svo er líka bannað að hringja inn posa nokkrum dögum seinna og láta mann þess vegna fá skemmtilegan yfirdrátt, hnuss!
duglegheit
Hér með tilkynnist að frá og með deginum í dag verð ég duglegasta manneskja norðan Alpafjalla í öllu sem ég tek mér fyrir hendur. Byrja á því að læra heima til dæmis og skila þessum tveim ritgerðum sem ég skulda Heisler. Svo verður haldið áfram að sprikla reglulega í Baðhúsinu og basically, reynt að halda friðinn á heimilinu þar til ég vinn í öðru hvoru lottóinu og get flutt að heiman. Hljómar þetta ekki assgoti vel? Ef ég gæti nú bara staðið við þetta allt saman, þá væri gaman að lifa. Mun líklegra er að ég haldi áfram að mæta illa og lesa verr. Svo var ég að skoða kennsluskránna fyrir næsta vetur og úff, hvað allir valkúrsar eru óspennandi. Þessa daganna virkar latínan mest heillandi af því sem er í boði. Veturinn 2002-2003 er greinilega vetur málvísindanna hjá enskuskor HÍ og bara almennur vetur leiðinda hjá sagnfræðiskor. Latínan varð því ofan á (að þessu sinni allavega). Svo á maður eftir að leggjast aðeins betur yfir þetta og skoða.
áðan skrapp ég í Baðhúsið í smá sprikl og fékk svona smá gúlag fíling. Manneskjan sem kenndi tímann heitir Kristina og er (að ég held) frá Austur-Evrópu/Rússlandi. Hún svissar reglulega milli íslensku og ensku þegar hún er að öskra á mann að gefast ekki upp og það er alveg frábærlega fyndið! Áherslurnar eru svo "skrítnar" eitthvað og þ.e. ein ástæðan fyrir því að ég fer í tímana hjá henni. Að finnast maður vera kominn til Sovét er soldið fyndið.
rice'n'curry
ég er alltaf að komast betur og betur að því að ég er bara ansi góður kokkur! Ákvað að elda mér indverskan í kvöld (með smá hjálp frá Madhur Jaffrey ;) og datt í hug alveg snilldar kartöflumeðlæti! Kartöflur eru nebblega svona mitt "thing." Hérna í denn sá ég nebblega alltaf um meðlætið á meðan minn ektamaður sá um aðalréttinn. Það er eiginlega alveg sama hvaða "tegund" um er að ræða, þær takast alltaf vel, sérstaklega rjómakartöflurnar mínar (sem ég "erfði" frá mömmu). En sumsé, ég skar niður kartöflur og bætti svo svona curry paste (ca. ein scoup á hverja kartöflu) út í og hrærði. Síðan var þetta steikt á pönnu. Sterkt og gott með Tikka Masala kjúklingi.
Ég skellti mér á Carmina Burana í gær hjá Háskólakórnum og Vox Academica, ég hef bara eitt að segja um það:VÁ!!!!!!!!!!! Þetta var alveg frábær uppfærsla. Sverrir, bara aftur til hamingju með daginn!
Í gærkvöldi var svo fundur nr.3 hjá The Icelandic NBA Drinking Society á Celtic Cross. Það var tiltölulega fámennt þar í gær svo við fengum bara meira pláss fyrir okkar fólk. James trúbador fær hrós fyrir að spila Dylan og Bítlana en mínus fyrir að spila ekki óskalög. Svo var haldið heim til mín og hringt á pítsu. Pítsasendillinn fær líka plús í kladdann fyrir að koma í kjallarann en ekki hringja dyrabjöllu foreldra minna um hánótt. Pítsan var aftur á móti vond. Sem betur fer pöntuðum við kók með pítsunni því annars væri heilsa mín í hættu stödd.
Til heiðurs Svíanum sem bauð mér upp í dans: Hey Allíjúbba!
Í gærkvöldi var árshátíð enskunema haldin hátíðleg með pompi og prakt. Við leigðum sal í Borgartúni og fengum Grillvagninn (?) til þess að sjá okkur fyrir mat, prýðis matur alveg hreint. Það var happadrætti eins og á flestum árshátíðum og fékk Ameríska borðið (mitt borð sko) flest verðlaunin ásamt því að vinna Samveldisleikana en við fengum engin verðlaun af því við erum ekki í Samveldinu :( Ég stóð mig mjög vel í því að blása upp blöðruna fyrir mitt lið svo ég er voða voða stolt núna. Þessi árshátíð var alveg jafn skemmtileg og sú sem ég fór á um síðustu helgi þó svo ég hefði ekki beint verið í stuði til að byrja með. Eftir mikinn dans (Robyn og Ásta voru með smá propps í formi súlu til þess að styðja sig við) og mikla gleði var haldið á Þjóðleikhúskjallarann þar sem aðrar skorir úr Heimspekdeild voru einnig með dansleik. Það var fínt líka, Bjórbandið lék fyrir dansi og stóðu sig alveg ágætlega. En það var skemmtilegra í Borgartúninu. En þ.e. magnað hvað marsmánuður ætlar að vera sá mánuður sem ég prófa nýja hluti fyrst þetta árið.
Espresso!
30 ml af mikið brenndu eðalkaffi.
Hvernig kaffi ert þú eiginlega?
Nú sit ég fyrir framan tölvuna mína, í æðislegu fluffy tiger inniskónum mínu, með Arethu í eyrunum og Baileys í hönd. Enginn skóli á morgun, bara árshátíð svo ég má fá smá buzz (ekki fæ ég það öðruvísi ;) Fór á Kaffi Viktor í kvöld með drykkjufélaga mínum frá síðastliðnum laugardegi. Þetta er ca. í þriðja sinn sem ég kem á þann stað. Fyrsta skiptið var í sumar, þá fór ég þangað á heitu sumarsíðdegi til að fá svona sitja-út-undir-berum-himni-fíling, annað skiptið var á djamminu í vetur þar sem ég fór á klósettið og svo út aftur og þriðja skiptið var í kvöld. Staðurinn batnar held ég við hvert skipti, miðað við að eftir fyrsta skiptið hét ég þess að fara aldrei þangað aftur. En mikið óskaplega er þetta land okkar lítið. Ég verð alltaf jafn hissa hvað maður þekkir marga í gegnum aðra og öfugt. Alveg sama hversu mikið maður bölsótast út í þetta, finnst manni samt lúmskt gaman að þessu.
Ég var að lesa grein í Vikunni um mikilvægi þess að hafa rétt attitude til sjálfs síns. Þetta er nákvæmlega það sem ég hef verið að spá í núna eftir áramót og staðreyndin er sú að þetta virkar. Ef þér finnst þú og allt þitt líf vera ömurlegt, heldur það bara áfram að vera ömurlegt en um leið og þú ferð að hugsa á jákvæðari nótum, breytist flest allt til hins betra. Lífið verður líka svo miklu skemmtilegra um leið og maður fer að nýta sér öll þau tækifæri sem manni bjóðast. Fyrirhyggja en ágæt í hófi en stundum verður maður hreinlega að henda sér út í djúpu laugina, head first og án handakúta! Stundum lendir maður vissulega harkalega á botninum en á endaum flýtur maður upp aftur ;) Endum þetta á útjaskaðasta máltæki ever: Carpe Diem.
af og til sprettur upp umræða í bloggheimum um hvað fólk sé eða eigi að vera skrifa um. Á þessum tveimur árum sem ég hef verið að tjá mig gegnum netið man ég allavega eftir 2 slíkum umræðum plús svo þessi sem virðist vera að skjóta upp kollinum akkúrat núna. Bloggarar skiptast í nokkra hópa; pólitíska-vefleiðara, dagbókar-vefleiðara (þeir sem blogga um sitt daglega líf, hvort sem það snýst um vídjó eða vinnu) og svo nýjabrums-vefleiðara (þeir sem byrja af því þeim finnst þetta sniðugt en færslurnar verða færri og færri og svo loks lognast þær út af). Ég hef sagt það áður og segi enn, að mér finnst gaman að lesa um hversdagsleikann hjá fólki. Eini gallinn við slíkt hér á Íslandi er stærð landsins og þjóðfélagsins, hún verkar sem ósjálfráð ritskoðun. Ég hef brugðið á það ráð að skrifa nafnlausa bloggsíðu þar sem ekki kemur fram hver er að skrifa svo ég geti skrifað allt sem ég er að hugsa og gera.
Hvað varðar síðurnar sem ég les daglega þá er það aðallega fólk sem ég þekki persónulega og svo þessi gamli "kjarni" sem byrjaði á svipuðum tíma og ég að blogga. Öðru hvoru rekst maður á skemmtilegar síður, t.d. síðuna hennar Helgu, sem maður heldur áfram að lesa en því miður fækkar skemmtilegu síðunum smám saman, sbr. Finnboga túbu. Síðan er mikið af einkahúmor í gangi milli netvæddra vinahópa sem almenningur ekki nær og finnst þar-af-leiðandi (sp?) frekar óintressant. Reyndar sakna ég hálfpartinn þessara gömlu orðaskipta milli fólks sem minna er farið að bera á. En nú er komið nóg af þessu röfli.
steve
jæja þá er Steve heillum horfinn! Sprakk barasta í loft upp á flótta undan Phil Mitchell. Þá fækkar ástæðunum fyrir að horfa á Eastenders um eina. Það virðist vera 'in' í dag að minnast á það að Stebbi Páls er byrjaður að blogga en ég ætla ekki að kommentera á það heldur að Stebbi Páls horfir á Eastenders! Þ.e. reyndar spurning hvort maður nennir að fylgjast með þessu lengur eftir að aðalhönkinn er horfinn af skjánum. En annars finnst mér lang skemmtilegast að lesa svona everyday-life blogg. Nenni ekki að lesa 14 bls pistil um stjórnmál, annars myndi ég fara inn á Múrinn, Frelsið etc etc. Góðar stundir.
What is your meaning of life?
girl-talk
Merkilegt hvað manni líður alltaf betur eftir að hafa spjallað við vinkonur sínar. Upp, upp mín sál og allt mitt geð o.s.frv. o.s.frv.
smælað framan í heiminn
Ég held barasta að nú verði maður að neyða fram sólheimabrosið, svo heimurinn fari nú kannski að smæla til manns.
Sverrir takk æðislega fyrir mig! Ég held að gashellan sé málið!
study week
í dag og fimmtudag er svokölluð studyweek í skólanum hjá mér. Fyndið hvað kennararnir geta ekki samræmt þessa viku. Á fimmtudag í síðustu viku var studyweek í málsögu, þessa viku er studyweek í amerískum bókmenntum og á fimmtudag í þessari viku og þriðjudag í næstu er studyweek í composition! Hvernig á maður að skilja þetta?
Svo vil ég endilega koma því fram að Megas er snillingur.
See what Care Bear you are.
staup'etta
þá er enn einu sinni kominn mánudagur, hann kemur víst með reglulegu millibili því miður. Fór í afmæli til Gústa í gærkvöldi þar sem atburðir líðandi stundar voru reifaðir með kampavínsglas í hönd. En ég er ekki sátt við opnunartíma tónlistarverslana! Mig minnti endilega að þær væru opnar til 22 öll kvöld en svo eru þær bara opnar til 17-18 á sunnudögum. Þurfti því að redda mér á síðustu stundu og kaupa afmælisgjöfina í 10-11 ;) En þá er bara a'staup'etta!
það versta við árshátíðir (..bara djamm yfirhöfuð) er líðanin daginn eftir. Hausverkur og magaverkur sem stigmagnast eftir því sem á líður. Alka Seltzer er þó ansi duglegur í baráttunni við þynnkuna.
Árshátíðin í gær var haldin í Kaplakrika og var Hjálmar Hjálmarsson veislustjóri. Hann var svona la la, ekkert hrikalegur en það voru nokkrir slappir brandarar hjá honum. Skemmtiatriðin voru Feðgar á ferð (Örn Árna og Árni Tryggva) og þeir hefðu mátt halda áfram ferð sinni framhjá Hafnarfirði mín vegna! Svo sungu Signý Sæmunds (?) og Bergþór Pálsson, það var virkilega flott hjá þeim. Síðan voru hefðbundið happadrætti og ræða Magga bæjó. Hljómsveitin Í Svörtum fötum lék síðan fyrir dansi frameftir nóttu. Ég heyrði reyndar ekki nema fyrstu lögin því ég fór í afmæli upp í Mosó! Er það ekki svolítið að fara úr öskunni í eldinn að fara úr Hafnarfirði upp í Mosfellsbæ? En það var samt helvíti gaman í Mosó. Best var þó að þurfa ekki að splæsa á leigara báðar leiðir svo Aðalsteinn (Dundi?) fær 4 stjörnur fyrir framúrskarandi akstur.
Best var þó upphitunin á Bókó kl 15 í gær! Síðasti opnunardagurinn á gamla staðnum og kveðjuhófið var hreint-út-sagt brilljant! Rauðvín, hvítvín, bjór, portvín etc etc var veitt í barnadeildinni eins og fólk gat í sig látið og fannst mér heldur hart að vera á bíl :( Best fannst mér þegar kassinn var gerður upp í lok hófsins og tímar skráðir, ég fékk held ég 17 klst í yfirvinnu. 2.mars var góður dagur.
Til hamingju með afmælið Gústi!
árshátíð
í kvöld var árshátíð Hafnarfjarðarbæjar og það var gaman. Enough said.
Þá eru myndirnar af tombólunni minni loksins komnar! Sjá eldri færslu
Annað kvöld er árshátíðin í vinnunni minni svo kvöldið í kvöld var tekið í undirbúning (sjá background reading) til þess að vera örugglega ekki of sein! Blés á mér hárið og vaxaði á mér lappirnar. Á eftir verða svo neglurnar teknar í gegn. Ég var í fyrsta sinn að vaxa sjálf á mér lappirnar og finnst árangurinn bara nokkuð góður. Lappirnar eru að sjálfsögðu allar rauðar og viðkvæmar en við því er að búast eftir vax (í smá tíma allavega). Ég er nánast hætt að finna fyrir sársauka hvað vaxið sjálft varðar en í eitt skiptið sem ég var að "rífa af" þurfti ég endilega að reka olnbogann á mér á hornið á skrifborðinu mínu og það var sárt. Svo á ég bara eftir að vippa af pilsinu og þá er ég reddí!
- Martin Luther King, Jr. |
fishtanked
thistothat
hello, my name is scott
the british museum compass
official mah-jong rules
anne...straight from the hip
lomography
young reykjavik
the osbournes
nicola cerini
all about hugh
jackman's landing
mrs.parker
prolific
thrift deluxe